Μέρος Πρώτο
Το σώμα μας εσωτερικά περιβάλλεται από μια μεμβράνη που το καλύπτει ολόκληρο σαν μια ολόσωμη ημιδιάφανη φόρμα. Αυτό του δίνει την έννοια της ενότητας και τη μεταφοράς τάσης από το ένα σημείο σε άλλο απομακρυσμένο. Η μεμβράνη αυτή ονομάζεται περιτονία.
Ιστορικά, η περιτονία είχε μείνει στο παρασκήνιο για πολλά χρόνια από τους ανατόμους ερευνητές καθώς αποτελούσε εμπόδιο στο να δουν ευδιάκριτα το μυϊκό σύστημα. Πριν από περίπου 20 χρόνια, κάποιοι ερευνητές μελετώντας το ζωικό βασίλειο συνειδητοποίησαν ότι μηχανικά μόνο με το μυϊκό υπόβαθρο δεν δικαιολογείται πώς κάποια ζώα, όπως οι γαζέλες και τα καγκουρό καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν τόσο μεγάλα άλματα. Έτσι, κατέληξαν στη μελέτη της εν λόγο δομής. Αυτό, που προτάθηκε σαν ερμηνεία του φαινομένου είναι το φαινόμενο του καταπέλτη. Αυτό σημαίνει ότι τα ζώα αυτά προφορτίζουν την περιτονία και απελευθερώνοντας την τάση της εκμεταλλεύονται την ενέργεια όπως ακριβώς συμβαίνει με τους καταπέλτες.
Η σημασία της περιτονίας αφορά τη βοήθεια τόσο στην κίνηση όσο και στη σταθεροποίηση των διαφόρων τμημάτων του σώματος. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό είναι η δράση της στην ενημέρωση του νευρικού συστήματος, προσφέροντας του ιδιοδεκτικά ερεθίσματα που αφορούν την τάση, την κίνηση και την στάση. Επειδή όπως είπαμε και παραπάνω η περιτονία είναι μια ακέραιη δομή προσφέρει στους διάφορους οργανισμούς ενότητα και μεταφορά της τάσης εντός της, μια ιδιότητα που ονομάστηκε τασεοακεραιότητα. Με βάση την τασεοακαιρεότητα, παρεμβάσεις απομακρυσμένες από την πάσχουσα περιοχή μπορεί να προσφέρουν σημαντικό θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Μέρος Δεύτερο – Παθοφυσιολογία της περιτονίας
Η περιτονία παρότι με γυμνό μάτι φαίνεται πολύ λεπτή, στο μικροσκόπιο φαίνεται να αποτελείται από τρία διαφορετικά στρώματα με γωνία 78ο μεταξύ τους. Ανάμεσα στις στοιβάδες αυτές υπάρχει μια ουσία που ονομάζεται υαλουρονικό οξύ προσφέροντας μια ομαλή μεταξύ τους ολίσθηση.
Όταν παρεμποδιστεί η ολίσθηση των στοιβάδων αυτών προκαλείται μακροσκοπικά μειωμένη κίνηση και πόνος. Αυτό συνήθως προκαλείται από αλλαγή στη σύσταση του υαλουρονικού οξέος. Πώς μπορεί να συμβεί αυτό όμως? Σε τραυματισμό, σε χειρουργείο ή σε έκθεση του ασθενούς σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Το κρύο προκαλεί αλλοίωση στη σύσταση του υαλουρονικού οξέος και για να γίνει καλύτερα κατανοητό αρκεί να το σκεφτεί κανείς σαν την κρέμα από ένα φαγητό όπως το παστίτσιο το οποίο όσο είναι ζεστό επιτρέπει την ομαλή κίνηση με τα ‘μακαρόνια’ ενώ όταν παγώνει γίνεται μια ενιαία σχεδόν μάζα με ελάχιστη κινητικότητα μεταξύ των επιφανειών.
Θεραπευτικά, στόχος είναι να βρεθεί το σημείο του περιορισμού εντός της περιτονίας και να πραγματοποιηθούν εξειδικευμένες τεχνικές που βελτιώνουν την κινητικότητα της. Τέλος, πάντα ακολουθείται ένα πρόγραμμα ειδικών ασκήσεων και διατάσεων για το σπίτι.